สำหรับคนที่มีโลกส่วนตัวสูงนั้น ความสุขของพวกเขาก็คือการได้อยู่คนเดียว ทำอะไรคนเดียว เพราะเขานั้นไม่ชอบที่จะเป็นศูนย์กลางของความสนใจหรืออาจจะเบื่อที่จะรอคนอื่น เพราะการที่เราให้คนอื่นเข้ามาในโลกของเรา บางครั้งเราก็จำเป็นต้องแคร์ความรู้สึกเขา หรือว่าต้องรู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเรา แต่สำหรับคนโลกส่วนตัวสูงนั้นคือเขาเบื่อที่จะมารอใคร และต้องคอยแคร์ใคร โลกส่วนตัวสูงก็คือชอบอยู่คนเดียวแล้วมันสบายใจดี  ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยกับการที่ต้องใช้ชีวิตอยู่ในสังคม เพราะเรื่องเล็ก ๆ ของคนอื่น นั้นมักจะเป็นเรื่องใหญ่ของพวกเราเสมอ และนี่คือสิ่งที่พวกเขาอยากบอกให้คนอื่น ๆ ได้รับรู้เอาไว้

สิ่งที่คนโลกส่วนตัวสูงไม่ชอบเอาซะเลย

1. ต้องพูดคุยกับคนเยอะ ๆ
การประชุมหรือการทำงานกลุ่ม การที่ต้องพูดต้องคุยกับคนเยอะ ๆ นั้น เป็นเรื่องที่คนโลกส่วนตัวสูงนั้นไม่ถนัดเอาซะเลย อย่าแปลกใจถ้าจะเห็นเรานั่งเงียบ ๆ ไม่พูดไม่จา เพราะพวกเราเป็นนักฟังที่ดี เราชอบฟังมากกว่าพูด และถ้าเห็นเราทำหน้านิ่ง ๆ ไม่ต้องคิดว่าเราเบื่อหรือเซ็ง แต่เราอาจจะกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่

2. ต้องพูดต่อหน้าคนเยอะ ๆ
ทุกครั้งที่เราต้องออกไปพูดบนเวที หรือมีพรีเซนต์หน้าห้อง คืนก่อนหน้านั้นเราจะนอนไม่หลับ กระสับกระส่าย เพราะเอาแต่คิดว่าจะทำตัวอย่างไรกับวันพรุ่งนี้ดี และเมื่อถึงเวลาที่เราจะต้องออกไปพูด ความตื่นเต้นจะทำให้เราควบคุมตัวเองไม่ได้ ขาสั่น ปากสั่น ใจสั่น สั่นไปหมดทั้งตัว อย่าให้พวกเราต้องทำอะไรแบบนั้นบ่อย ๆ เลย

3. ต้องอยู่ในที่ทีมีคนเยอะ
ในโรงอาหาร ในห้าง หรือตลาดนัด มันไม่ใช่ที่ของพวกเราเลย เมื่อไหร่ที่ต้องอยู่ในที่ที่คนเยอะ ๆ เราอยากจะหนีไปไกล ๆ หรือไม่ก็ซ่อนตัวอยู่ในมุมเล็ก ๆ แต่ทุกอย่างมักมีข้อยกเว้น เพราะเราไม่ได้รู้สึกแย่ที่ต้องอยู่ในโรงหนัง นั่งดูหนังที่เราชอบ หรือไปดูคอนเสิร์ตของศิลปินที่เรารัก

4. คนโลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบงานปาร์ตี้
แน่นอนว่านี่คงเป็นเรื่องปกติของคนที่ชอบเข้าสังคม หรือคนทั่ว ๆ ไป แต่สำหรับพวกเราชาวโลกส่วนตัวสูงนั้น การต้องอยู่กับคนเยอะ ๆ นั้นมันเป็นการบั่นทอนจิตใจและพลังงานของพวกเราเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะเวลาที่ต้องไปเข้าสังคม มีงานปาร์ตี้ที่เลี่ยงไม่ได้ เราอาจจะต้องขอตัวออกมาก่อนทั้ง ๆ ที่ปาร์ตี้ยังไม่จบ และพอกลับมาก็ต้องขออยู่คนเงียบ ๆ คนเดียวสักพักแล้วจะดีขึ้นเอง และถ้าให้เลือกก็ขอนัดเจอแค่เพื่อนสนิทสักสองสามคนจะดีกว่านะ

5.แนะนำตัวในห้องเรียน
วันนี้วันแรกของการเรียน เรามาแนะนำตัวกันหน่อยดีกว่า บอกชื่อ บอกเอกที่เรียน และอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับตัวเอง เราจะรู้สึกแย่ทุกทีที่ได้ยินประโยคนี้ ได้แต่ภาวนาให้เริ่มที่ใครก็ได้ที่ไม่ใช่ฉัน

6.ถูกถามบ่อย ๆ ว่าเงียบทำไม
ทำไมเงียบจัง เป็นอะไรหรือเปล่า เบื่อหรอ คำถามเหล่านี้เป็นคำถามที่เรามักจะได้ยินบ่อย ๆ อย่างเวลาที่ฉันกำลังเอ็นจอยกับการนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่เงียบ ๆ คนเดียว หรือนั่งเงียบ ๆ ฟังเพื่อนคุยกัน มองเผิน ๆ อาจจะดูเหมือนเป็นคนคนขี้อาย ไม่กล้าพูด แต่จริง ๆ แล้วพวกเราแค่ไม่ชอบคุยเรื่องไร้สาระ หรือเรื่องที่ฉาบฉวยสักเท่าไหร่  และไม่ชอบที่ใครจะมาบังคับให้พูดให้คุย ถ้าอยากพูดอยากคุยเมื่อไหร่ก็จะพูดเองนั่นล่ะ